عنوان نداره

سلام خدای خودم چطوری؟

داشتم امروز فکر میکردم وقتی همه چیزو میسپورم بهت وکارم رو انجام میدم.(نه اینکه دست رو دست بزارم)و نتیجه اش رو واگزار میکنم به اینکه اگه به صلاحم بود جورش کن وگرنه هرچی خواهش تمنا کردم قبول نکن.چقدر خیالم راحته وچه اطمینان و قدرتی رو پشت سرم حس میکنم .

از یه طرف وقتی کاری میکنم که حتی خجالت میکشم باهات حرف بزنم نگرانم که نکنه ولم کنی تو بیابون برهوت بی خیالم بشی بگی بابا این آدم بشو نیست .سرش به گردنش هر کار دلش خواس بکنه.به درکتنمو میلرزونه .

قربون شکل ماهت بزن تو سرم آدمم کن ولی ولم نکن.

5 شنبه ای امتحان  داشتم.

اگه به صلاحم بود کمک کن قبول شم.