سلام
تازه تازه دارم برمیگردم عادی بشم .
فکر میکنم باید برم مثل بچه خوب کارامو مرحله به مرحله با حوصله انجام بدم.
یه ماه از حالت فوق بحرانی ......
ولش کن بابا دیگه بیخیال .خودت چطوری؟
راستب یه چیز جالب از این حسهای بیخودی دپرس شدن ویاد گذشتهخ افتادن اومدم بیرون .شاید دلیلش این باشه که الان تو محیطی هستم که . قبلا فکر میکردم . بهشته .
آدمای فهمیده .پخته. فرهنگ توپ....
فکر میکردم فقط ئورو بری های من اینطورین.تازه فهمیدم طبیعیه.
یعنی به همون نسبت که آ نرمال داشتیم اینجا هم هست . به همون نسبت عادی هم هست.
منظورم این دانشگاه دولتیه .
همیشه تو سر ما میزدن که : بابا داااااااااااانشگاه دولتیا عاقلن .مثل شما بچه ننر زپرتی نیستن.
اونا کجا شما کجا . اصلا شما با یه دولتی هم سن وسالتون قد ۱۰ سال از نظر فهم وشعور کوچکترین.اونا صب تا شب پی کسب کمالااااااااااااااااااااااااات .درک جهان هستی و واقعیات و..
اه حالم بد شد از اینهمه خرفتی خودمون.
آقا از من به شما نصیحت .: هرکی گفت صرفا دانشگاه آزاد بودن ینی حماقت .دانشگاه دولتی ینی کمالات .
از طرف من همچی بزنید تو گوشش برق از چشاش بپره .
من آزادی دیدم ایهوا میفهمید . ئ.لتی دیدم اینذره .نمیفهمید .
البته من جسارت نمیکنم .
در هر صورت سواد درسی اونا از من بالاتره.
اما من الان تو بهترین مرکز تحقیقاتی شیمی دولتی درس دارم میخونم که به سیستم اروپایی مدیریت میشه اما دانشجوهاش با وجود اینکه نمرات علمی بالایی دارن اما مثل ما آدمن .فرقی نداره کجا بخونی .بستگی به خودت داره ..کسایی اینجان که حیف این امکانات .
فکر نکننین مغرورم اما واقعا دلیل اونهمه تو سری خوردن واحمق فرض شدن .از سوی استادامون رو نمیتونم درک کنم